Dondurma Külahı Efsanesi
Dondurma yüzyıllarca fincan tabaklarında servis edildi ya da waffle’ların üstlerine dolduruldu. Ancak yenebilir bir hamur külahının mevcudiyetine dair 1904’teki St. Louis Dünya Fuarı’na kadar bir delile rastlanmamıştır. Louisiana’nın Satın Alımı’nın yüzüncü yılını anma dolayısıyla organize edilen fuar on beş milyon dolara mal oldu (Louisiana’yı almak için ödenen parayla aynı).
Fuarda John Philip Sousa Askeri Bandosu ve elektrikle ilk kez yemek pişirme gösterisi gibi bir sürü ilgi çekici özel etkinlik mevcuttu. Ayrıca fuar on üç milyon ziyaterçisine bir sürü yemek ikramında da bulundu. Aynı alanda waffle uzmanı Suriyeli fırıncı Ernest Hamwi ile Fransız asıllı Amerikalı dondurmacı Arnold Fornachou yan yana yer almaktaydı.
İşte efsane şimdi devreye girmektedir.
Hikâyenin bir versiyonuna göre saat tamircisi olmak üzere eğitim gören genç Fornachou, kâğıt dondurma tabakları tükendiğinden Hamwi’nin waffle’lerinden birini koni haline getirdi ve bir sansasyon yarattı. Öteki versiyonda ise başrolde Ernst Hamwi yer almaktaydı. Şam’dan göç etmiş hamur işi aşçısı Hamwi fuar müşterilerine zalabia isimli üzerine şeker serpilmiş bisküvi inceliğinde bir Pers tatlısı sunuyordu. Hamwi’nin Fornachou’nun yardımına sarılmış zalabialarla koştuğu varsayılmaktadır.
Öte yandan günün bazı gazete haberleri açık bir şekilde dondurma külahlarının, diğer deyişle “Dünya Fuarı Bereket Boynuzu”’nun, St. Louis fuarının alışıldık bir manzarası hâline geldiğini kaydetmiştir. Külahlar 1912’ye kadar elle sarıldı. 1912’de ise Oregon eyaletinin Portland şehrinden Frederick Bruckman adlı bir mucit bu işi yapan bir makinenin patentini aldı. Amerika Birleşik Devletleri’nde on yıldan biraz daha fazla bir süre içerisinde dondurmanın üçte biri külahların üzerinde tüketilir hâle geldi.
Yorumlar
Yorum Gönder