Şair Remzi Baba

Şair Remzi Baba 19. yüzyılın ikinci yarısında yaşamış tam anlamıyla harabati, rint, Azeri kökenli şair. Onu yakından tanıyan Ahmet Rasim'in anlattığına göre İstanbul meyhanelerinde büyük saygınlığı vardı. Koruyucusu olmayı gönüllü üstlenmiş Saraç Hanı Meyhanesi sahibi Hacı Bey'in büyük ihtimamıyla onun hanındaki odasında yatar ve meyhanesinde içerdi.

Meyhanedeki yeri kimseye verilmezdi. Dışarıdan ne isterse aldırtır, yaptırır, pişirtir, içerde ne varsa ısmarlardı. Para, Remzi Baba için ilham gibiydi; az veya çok gelirdi. Bu iki türlü gelişin meyhane için farkı yoktu. İki üç gün meyhaneye inmezse bütün yâranı odasına koşar, hasta ise Hacı Bey eski bir konyak, tütün ve sigara kâğıdı ile ziyaretine giderdi. Remzi Baba'nın Şarabiye isimli kasidesi ünlüydü. Hacı Bey, hanının duvarlarını Remzi Baba'nın mey, mahbub ve pîr-i mugan hakkında söylediği beyitleri çerçeveletip astırarak süslemişti. Remzi Baba ölmeden önce mezar taşına kitabe olarak yazılacak mısraı da yazmıştı: Eğerçi mücrimim amma muhibb-i Mevlayım. Ahmet Rasim Muharrir, Şair, Edip